آناتومی حلزون گوش

 

هر چند که گوش میانی برای تقویت حساسیت به صدای هوابرد، حائز اهمیت است، اما شما حتی اگر بخش میانی گوش (گوش میانی) را از دست داده یا مسدود نمایید باز هم قادر به شنیدن صداهای بلند هستید. در مقایسه ، حلزون گوش (یعنی بخش شنوایی گوش داخلی) برای شنیدن کاملاً ضروری می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر به کلینیک سمعک تهران صفیر مراجعه بفرمایید. این بخش ، دارای سلول های حسی (سلول های مویی داخلی (IHC) و خارجی OHC)) می باشد که مدول تبدیل امواج مکانیکی به فعالیت الکتریکی است که به مغز منتقل شده و بصورت صدا ادراک می شود.

سلول های حسی، می توانند در مواجهه زیاد با صدا تخریب شوند  و همچنین در مواجهه با بعضی از داروها ، عفونت های گوش داخلی و یا پیری از بین بروند. کاهش همیشگی سلول های حسی، از لحاظ عملکردی بصورت یک کاهش در عصب حسی شنوایی نشان داده می شود. دکتر ولدبیگی در مورد ساختار پایه حلزون گوش، اندام پیچیده شنوایی- (یعنی اندام کورتی)، سلول های حسی اختصاصی و تحریک عصبی آنها، و مایعات و فضاهای سیال در حلزون گوش توضیحاتی ارائه می دهد.

ساختار کلی گوش داخلی:

استخوان تمپورال، یکی از استخوانهای اصلی جمجمه است، که از بخش جانبی و کف جمجمه تشکیل می شود . هر دو گوش میانی و گوش داخلی بصورت کامل درون بخش سنگی (سخت) استخوان تمپورال قرار گرفته اند .

استخوان تمپورال باید از جمجمه جدا شده و بصورت باز تشریح یا کلسیم زدایی گردد که در یک محیط حفاظتی قرار گرفته است و سپس به برش های بسیار نازک بریده شود (یعنی تکه های نازک) که اینکار با استفاده از یک دستگاه برش دقیق بنام میکروتوم برای مشاهده ساختار گوش داخلی و میانی صورت می گیرد. این قطعات (برش ها) برای مشاهده سلول ها و بافت های مختلف رنگ آمیزی شده، روی اسلایدهای شیشه ای سوار شده و توسط میکروسکوپ نوری بررسی می شوند یک نگاه کلی به ارتباطات گوش های خارجی- میانی- و داخلی با بررسی یک برش افقی (طولی) از میان استخوان تمپورال امکانپذیر می باشد.

 یک برش از یک استخوان تمپورال طبیعی انسانی در سطح مجرای خارجی شنوایی (EAM)، و مجرای داخلی شنوایی (IAM) را نشان می دهد. نمایش سه بعدی از حفره گوش میانی با یک جعبه مستطیلی شکل قابل مقایسه است. بخش بالایی بوسیله پرده صماخ یک صفحه نازک از استخوان که حفره گوش میانی را از مغز در فرورفتگی میانی جمجمه جدا می کند- تشکیل می شود. بخش پایینی بوسیله استخوان هیپوتیمپانوم (hypotympanum) شکل می گیرد که باعث جدا کردن حفره گوش میانی از برآمدگی ژوگولار یا گردنی (jugular bulb) می شود.